পুৰাণত কোৱা হৈছে,
अश्वत्थामा बलिर्व्यासो हनुमांश्च विभीषणः।
कृपः परशुरामश्च सप्तैते चिरंजीविनः॥
Table of Contents
অৰ্থাৎ হিন্দু পৌৰাণিক গ্ৰন্থত এই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ শেষলৈকে জীয়াই থকা কৰবাত সাতজন আৰু কৰবাত আঠজন চিৰঞ্জীৱীৰ কথা উল্লেখ কৰা হৈছে। আমাৰ আজিৰ কাহিনীটো হৈছে সত্যযুগ, দ্বাপৰ আৰু ত্ৰেতাযুগৰ এই মহাযোদ্ধাসকলৰ কাহিনী যিয়ে মৃত্যুকো পৰাস্ত কৰি সময়ৰ সীমা অতিক্ৰম কৰি গৈছে।
সপ্ত চিৰঞ্জীৱীৰ ৰহস্য
এই চিৰঞ্জীৱীসকলৰ কাহিনী যদি আপুনি বিশ্বাস নকৰে, তেন্তে কোনোবাই গৈ পৃথ্বীৰাজ চৌহানক সোধক যে যেতিয়া তেওঁ মহম্মদ ঘোৰীৰ হাতত পৰাস্ত হৈ হাবিত বিচৰণ কৰি আছিল, তেতিয়া তেওঁ কাৰ মুখামুখি হৈছিল? কোনোবাই গৈ তুলসীদাসক সোধক যে তেওঁক ৰামায়ণক ৰামচৰিত মানসলৈ ৰূপান্তৰিত কৰাৰ ক্ষমতা কোনে দিছিল? কোনোবাই গৈ শংকৰাচাৰ্য, ৰামানুজাচাৰ্য্য আৰু মাধৱাচাৰ্য্যক সোধক যে এই মহান আচাৰ্যসকলক বেদৰ সঠিক জ্ঞান কোনে দিছিল? বদ্ৰিকা আশ্ৰমৰ ওচৰত তেওঁলোকে কাক লগ পাইছিল?
যদি জীৱন-মৃত্যুৰ চক্ৰ ভাঙি এই চিৰঞ্জীৱীসকল এতিয়াও জীয়াই আছে, তেন্তে তেওঁলোকে কাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে আৰু তেওঁলোকৰ অপেক্ষা কেতিয়াবা শেষ হ’ব নে নহয়? যদি হ’ব তেন্তে কেতিয়া শেষ হ’ব? এই সাতজন চিৰঞ্জীৱী এতিয়া ক’ত আছে? আৰু কি ৰূপত আছে? আৰু আমাৰ সন্মুখলৈ কিয় নাহে আৰু আমাৰ সন্মুখলৈ আহিলে কি হ’ব?
এই সাতজন চিৰঞ্জীৱৰ এই অনন্য কাহিনীয়ে আপোনাক Energy Conservation Theory আৰু Infinity ৰ ৰহস্য প্ৰকাশ কৰিব পাৰে। ই আপোনাক মৃত সঞ্জীৱনী আৰু অমৃত্বৰ গুৰুত্ব বুজাব পাৰে। সপ্ত চিৰঞ্জীৱৰ এই কাহিনীটো সত্যযুগৰ পৰা আৰম্ভ হৈ কলিযুগৰ শেষলৈকে চলি থকা যুগ যুগ ধৰি অপেক্ষাৰ কাহিনী। এতিয়া এই গোটেই কাহিনীটোৰ লগত বহুতো প্ৰশ্ন জড়িত হৈ আছে, প্ৰশ্নটো হ’ল কোন এই সপ্ত চিৰঞ্জীৱী বা 7 immortal? আজি যদিও তেওঁলোকৰ অস্তিত্ব আছে তেন্তে ক’ত আছে? আমাৰ এই যুগ অৰ্থাৎ কলিযুগ শেষ হ’বলৈ ওলোৱাটো সঁচা নেকি? সঁচাকৈয়ে পৃথিৱীত আহিব নেকি কল্কিৰ প্ৰলয়? এই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডই আকৌ এবাৰ নতুন জীৱন আৰম্ভ কৰিবলৈ ওলাইছে নেকি? আৰু কল্কি কোন? কল্কি আৰু কালিৰাজৰ ৰহস্য কি?
আগন্তুক প্ৰতিটো অধ্যায়ত এনে আৰু বহুতো প্ৰশ্ন দেখিবলৈ পাব আৰু লগতে আমি এইবোৰৰ উত্তৰ বিচাৰিবলৈও চেষ্টা কৰিম। গতিকে এই সকলো চিৰঞ্জীৱীৰ বিষয়ে অধিক জানিবলৈ আমাৰ লগত যুক্ত হৈ থাকক।
হনুমান
আপুনি জানেনে ৰামায়ণৰ আটাইতকৈ ধুনীয়া চৰিত্ৰ কোন? আচলতে ৰামায়ণৰ নায়ক শ্ৰীৰাম হ’লেও ৰামায়ণৰ আটাইতকৈ সুন্দৰ চৰিত্ৰ হ’ল হনুমান, যাক আমি ৰুদ্ৰ বা শিৱৰ অৱতাৰ বুলিও গণ্য কৰোঁ। প্ৰাচীন ভাৰতৰ শ্লোকত সপ্ত চিৰঞ্জীৱীৰ তালিকাত হনুমানৰ নাম সন্নিবিষ্ট কৰা হৈছে।
সপ্ত চিৰঞ্জীৱীৰ ৰহস্য
ইয়াত উত্থাপিত আটাইতকৈ ডাঙৰ প্ৰশ্নটো হ’ল যে যেতিয়া শ্ৰীৰামে নিজৰ শৰীৰ ত্যাগ কৰি এই সংসাৰ এৰি থৈ গ’ল, তেতিয়াহলে হনুমান এতিয়াও ইয়াত কিয় আছে আৰু এই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ শেষলৈকে তেওঁ থকাৰ উদ্দেশ্য কি? কিন্তু তাতোকৈ ডাঙৰ প্ৰশ্নটো হ’ল তেওঁ কেনেকৈ Immortal অৰ্থাৎ চিৰঞ্জীৱী হৈ পৰিল? এই প্ৰশ্নবোৰৰ উত্তৰ ৰামায়ণত পোৱা যায়। কোৱা হয় যে যেতিয়া হনুমানে লংকাত মাতৃ সীতাৰ ওচৰলৈ ৰামৰ বাৰ্তা লৈ গৈছিল, তেতিয়া যোৱা কেইবামাহো যন্ত্ৰণাত ভুগি থকা সীতা মাতাক হনুমানৰ এই বাৰ্তাই তেওঁৰ যন্ত্ৰণা বহু পৰিমাণে উপশম কৰিছিল আৰু সেয়েহে তেওঁ হনুমানক বৰদান দিলে যে তেওঁ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ শেষলৈকে জীয়াই থাকিব।
হনুমান চিৰঞ্জীৱী কিয়?
হনুমান চিৰঞ্জীৱী কিয়? এই সত্যৰ উত্তৰ তেওঁৰ শৈশৱৰ ঘটনাৰ পৰাও পোৱা যায়। শৈশৱত হনুমানে আকাশত জিলিকি থকা ৰঙা সূৰ্য্যক ফল বুলি গণ্য কৰি ডাৱৰৰ সিপাৰে গৈ সূৰ্য্যক গিলিবলৈ ওলাইছিলহে মাত্ৰ তেতিয়াই ইন্দ্ৰই তেওঁক নিজৰ বজ্ৰৰে আঘাত কৰিলে যাৰ ফলত তেওঁ পৃথিৱীত আহি পৰিল। হনুমান ইমান বেয়াকৈ আঘাতপ্ৰাপ্ত হৈছিল যে তেওঁৰ জীয়াই থকাটো প্ৰায় অসম্ভৱ আছিল। তেতিয়া হনুমানৰ পিতৃ বুলি গণ্য কৰা পৱন দেৱে সমগ্ৰ বিশ্বৰ বতাহ বন্ধ কৰি দিলে। বায়ু অবিহনে কাৰো জীয়াই থকাটো সম্ভৱ নাছিল। এনে পৰিস্থিতিত ৩৩ কোটি দেৱ-দেৱীয়ে হনুমানক সুস্থ কৰাই নহয়, বহু শক্তিও প্ৰদান কৰাৰ লগতে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ শেষলৈকে চিৰদিন জীয়াই থকাৰ আশীৰ্বাদো প্ৰদান কৰে।
কেৱল ৰামায়ণৰ কাহিনীতেই নহয় ৰামায়ণৰ পিছতো হনুমানৰ কথা মহাভাৰততো উল্লেখ আছে। ৰামায়ণ যুগৰ পাছত হনুমানে মহাভাৰতত ভীমৰ লগতো যুদ্ধ কৰিছিল। আৰু অৰ্জুনেও মহাভাৰতৰ যুদ্ধৰ আগতে তেওঁৰ পৰা সহায় বিচাৰি গৈছিল। তাৰ পিছত তেওঁ অৰ্জুনক পোনপটীয়াকৈ সহায় কৰাৰ পৰিৱৰ্তে অৰ্জুনৰ ৰথৰ ওপৰত বহাতোহে সঠিক বুলি ভাবিছিল আৰু সেইবাবেই অৰ্জুনক কোনেও পৰাস্ত কৰিব নোৱাৰিলে। কলিযুগত মহাকবি তুলসীদাসে কৈছিল যে ৰামায়ণৰ সমগ্ৰ কাহিনী তেওঁক হনুমানে নিজেই বৰ্ণিত কৰিছিল আৰু তেতিয়াহে তেওঁ এনে সুন্দৰ ৰামচৰিত মানস আৰু হনুমান চলিছা ৰচনা কৰিছিল।
বৰ্তমান সময়ত হনুমান ক’ত আছে?
এনে পৌৰাণিক বিশ্বাস অনুযায়ী হনুমান চিৰঞ্জীৱী কিয় হ’ল আপুনি নিশ্চয় বুজি পাইছে। এতিয়া দ্বিতীয় প্ৰশ্নটো হ’ল যদি তেওঁ এতিয়াও জীয়াই আছে তেন্তে এই সময়ত তেওঁ ক’ত আছে? আৰু তেওঁ কিয় মানুহৰ সন্মুখলৈ নাহে? শ্ৰীলংকাৰ মানুহে বিশ্বাস কৰে যে পিডুৰু পৰ্বতত এটা জনজাতীয় সম্প্ৰদায় আছে যিয়ে হনুমানক তেওঁলোকৰ ইষ্ট দেৱতা বুলি গণ্য কৰে আৰু তেওঁলোকে প্ৰতি ৪১ বছৰৰ মূৰে মূৰে হনুমানৰ চৰণত পূজা কৰে। তেওঁলোকৰ মতে চৰণ পূজাৰ সময়ত প্ৰতি ৪১ বছৰৰ মূৰে মূৰে হনুমান তালৈ আহে। সেই সময়ত তাত এক বিশাল উৎসৱ পালন কৰা হয়।
ইয়াৰ সমান্তৰালকৈ হনুমানে ৰামেশ্বৰ ধামৰ সমীপৰ গন্ধমাদন পৰ্বততো তপস্যাত নিয়োজিত বুলিও বিশ্বাস কৰা হয়। শ্ৰীমদ্ভাগৱত পুৰাণৰ মতে হনুমান এতিয়াও কিমপুৰুষত জীয়াই আছে (আজিৰ তিব্বত অঞ্চলক কিমপুৰুষ বুলি কোৱা হয়)। কিছুমান পৌৰাণিক কাহিনীত এইটোও কোৱা হয় যে ৰাৱণক হত্যা কৰাৰ পিছত যেতিয়া শ্ৰীৰামে অযোধ্যাৰ পৰা নিজৰ শৰীৰ ত্যাগ কৰি বৈকুণ্ঠলৈ উভতি যাব বিচাৰিছিল, তেতিয়া সেই সময়ত হনুমানে সমগ্ৰ অযোধ্যাক ঘেৰি ধৰিছিল। যাৰ ফলত যমৰাজে শ্ৰীৰামক কোনো পধ্যেই লৈ যাব পৰা নাছিল আৰু ৰামে ভালদৰেই জানিছিল যে হনুমান উপস্থিত থকালৈকে তেওঁৰ বৈকুণ্ঠ যোৱাটো কেতিয়াও সম্ভৱ নহয়।
তেতিয়া ৰামে পৰিকল্পনা কৰি সৰযূ নদীত নিজৰ আঙঠিটো পেলাই দি হনুমানক ক’লে যে সেই আঙঠিটো সীতাৰ অন্তিম চিন আৰু এতিয়া হনুমানে গৈ সেই আঙঠিটো সৰযূ নদীৰ তলৰ পৰা উলিয়াই আনিব লাগে। হনুমানেও সেয়াই কৰিলে। তেওঁ সৰযূ নদীত সেই আঙঠিটো বিচাৰি থাকোঁতে পাতালত উপস্থিত হ’ল আৰু তাতেই তেওঁ ভগৱান শিৱৰ ডিঙিৰ শোভা বঢ়োৱা বাসুকী নাগক লগ পালে। বাসুকিয়ে হনুমানক কিয় ইয়ালৈ আহিল বুলি সুধিলে আৰু হনুমানে গোটেই কাহিনীটো বৰ্ণনা কৰিলে।
তেনেতে বাসুকিয়ে এফালে ইংগিত দি ক’লে, চোৱা, তাত শ্ৰীৰামৰ অগণন আঙঠি পৰি আছে, তুমি শ্ৰীৰামৰ কোনটো আঙঠি ল’বলৈ আহিছা? তুমি নিজেই গৈ বিচাৰি উলিওৱা। হনুমানে ওচৰলৈ গৈ দেখিলে যে গোটেই আঙঠিবোৰ পাহাৰসদৃশ হৈ পৰি আছে আৰু প্ৰতিটো আঙঠি দেখিবলৈ একে, সকলোবোৰতে ৰামৰ নাম লিখা আছে। হনুমানৰ চকুৱে চিনিব পাৰিলে যে প্ৰতিটো আঙঠি শ্ৰীৰামৰেই। কিন্তু তেওঁ ইয়াৰ ৰহস্যৰ কথা বুজিব নোৱাৰিলে। তেতিয়া বাসুকিয়ে তেওঁক বুজাই দিলে যে, এই জগতখন একমাত্ৰ নহয়, এনে আৰু বহুতো বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড আছে আৰু প্ৰতিখন বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডতে এজন ৰাম, এজন হনুমান আৰু এনে এটা আঙঠিও আছে।
ইয়াত আপোনালোকক এটা অতি আমোদজনক তথ্য কওঁ, যদি আপুনি ভাবে যে মাল্টি ইউনিভাৰ্ছৰ ধাৰণাটো প্ৰথমে আপোনাক মাৰ্ভেলৰ চিনেমাই বুজাইছিল, তেন্তে আপুনি কিছু পৰিমাণে ভুল কৰিছে। কাৰণ হনুমানে মাল্টি ইউনিভাৰ্ছৰ এই ধাৰণাটো বহু আগতেই ৰামায়ণত ব্যাখ্যা কৰিছে। আন এক আমোদজনক কথা হ’ল, হনুমানে যি বাসুকীৰ লগত কথা পাতি আছিল, যি ভগৱান শিৱৰ ডিঙিৰ হাৰ, তেৱোঁ এজন Immortal অৰ্থাৎ চিৰঞ্জীৱী। তেওঁ শিৱ থকালৈকে জীয়াই থাকিব আৰু শিৱৰ বিষয়ে কোৱা হয় যে তেওঁ হ’ল বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সত্য। আৰু হনুমান নিজেই শিৱৰ অৱতাৰ বুলি কোৱা হয়। গতিকে এতিয়া আপুনি নিশ্চয় বুজি পাইছে যে হনুমান কিয় অমৰ।
কিন্তু প্ৰশ্ন উত্থাপন হয় যে ইয়াৰ উদ্দেশ্য কি? হনুমানে কাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে? কাৰণ শ্ৰীৰাম তো নাই। গতিকে আপোনালোকক কওঁ যে হনুমানে ভগৱান বিষ্ণুৰ অন্তিম অৱতাৰ কল্কিৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে। তেওঁ ৰৈ আছে যাতে কল্কিৰ সহায়ত কলিযুগৰ শেষত কালিৰাজকো শেষ কৰিব পাৰে। আমি সকলোৱে শুনাৰ লগতে হনুমান চলিছাতো কোৱা হৈছে যে হনুমান আঠ সিদ্ধি আৰু নৱ নিধিৰ দাতা। তেওঁৰ হাতত আছে ৩৩ কোটি দেৱ-দেৱীৰ শক্তি। গতিকে হনুমান এইবাবেই ৰৈ আছে যাতে অষ্ট সিদ্ধি আৰু নৱনিধিৰ জ্ঞান আৰু সেই সকলো শক্তি কল্কিক প্ৰদান কৰিব পাৰে। ভগৱান শিৱৰ অৱতাৰ ৰুদ্ৰৰ পিছত পৰৱৰ্তী অধ্যায়ত আমি বিষ্ণুৰ অৱতাৰ পৰশুৰামৰ চিৰঞ্জীৱী হোৱাৰ বিষয়ে জানিম। গতিকে পৰৱৰ্তী অধ্যায়ৰ বাবে আমাৰ সৈতে যুক্ত হৈ থাকক।
(আশা কৰোঁ আপুনি “সপ্ত চিৰঞ্জীৱীৰ ৰহস্য- Mystery of 7 Immortal” লিখনিটো পঢ়ি ভাল পাইছে। যদি আপুনি লিখনিটো পঢ়ি ভাল পাইছে, তেন্তে ইয়াক আপোনাৰ বন্ধুবৰ্গৰ সৈতে share কৰক। আপোনাৰ মূল্যৱান সময় উলিয়াই “সপ্ত চিৰঞ্জীৱীৰ ৰহস্য- Mystery of 7 Immortal” লিখনিটো পঢ়াৰ বাবে আপোনাক বহুত বহুত ধন্যবাদ। লগতে কিবা দিহা পৰামৰ্শ বা কিবা জানিব লগীয়া থাকিলে আমাৰ সৈতে যোগাযোগ কৰক।)
