আজি মই আপোনালোকক মহাভাৰতৰ সৈতে সম্পৰ্কিত এটা ঘটনা কওঁ য’ত পাঁচজন পাণ্ডৱে তেওঁলোকৰ মৃত পিতৃ পাণ্ডুৰ শৰীৰৰ মাংস খাইছিল, তেওঁলোকে কিয় এনে কৰিছিল জানিবলৈ, আমি প্ৰথমে পাণ্ডৱসকলৰ জন্মৰ বিষয়ে জানিব লাগিব। পাণ্ডুৰ পাঁচজন পুত্ৰ যুধিষ্ঠিৰ, ভীম, অৰ্জুন, নকুল আৰু সহদেৱ আছিল। তেওঁলোকৰ ভিতৰৰ যুধিষ্ঠিৰ, ভীম আৰু অৰ্জুনৰ মাতৃ কুন্তী আৰু নকুল আৰু সহদেৱৰ মাতৃ আছিল মাদ্ৰি। পাণ্ডু এই পাঁচজন পুত্ৰৰ পিতৃ আছিল, কিন্তু তেওঁলোক পাণ্ডুৰ বীৰ্য আৰু সহবাসৰ পৰা জন্ম হোৱা নাছিল কাৰণ পাণ্ডুৰ এটা অভিশাপ আছিল যে তেওঁ যৌন সম্ভোগ কৰাৰ লগে লগে মৃত্যুবৰণ কৰিব। সেয়েহে, পাণ্ডুৰ আগ্ৰহত এই পুত্ৰ কুন্তী আৰু মাদ্ৰীয়ে ঈশ্বৰক আহ্বান কৰি প্ৰাপ্ত কৰিছিল।
যেতিয়া পাণ্ডুৰ মৃত্যু হৈছিল, তেতিয়া তেওঁৰ মৃতদেহৰ মাংস পাঁচজন ভাতৃয়ে মিলি একেলগে খাইছিল। তেওঁলোকে এইয়া কৰিছিল কাৰণ পাণ্ডুৰ নিজেই এই ইচ্ছা আছিল। তেওঁৰ পুত্ৰসকলৰ জন্ম তেওঁৰ বীৰ্যৰ পৰা হোৱা নাছিল, সেয়েহে পাণ্ডুৰ জ্ঞান, দক্ষতা তেওঁৰ সন্তানলৈ স্থানান্তৰিত হোৱা নাছিল। সেয়েহে মৃত্যুৰ আগতে তেওঁ এনে এটা বৰদান বিচাৰিছিল যে তেওঁৰ সন্তানে মৃত্যুৰ পিছত তেওঁৰ শৰীৰৰ মাংস খাব লাগে যাতে তেওঁৰ জ্ঞান তেওঁৰ সন্তানসকললৈ স্থানান্তৰিত হব পাৰে।
পাণ্ডৱসকলে পিতৃৰ মাংস খোৱা সম্পৰ্কে দুটা বিশ্বাস প্ৰচলিত। প্ৰথম বিশ্বাস অনুসৰি, মাংস পাঁচজন ভাতৃয়ে খাইছিল, কিন্তু আটাইতকৈ ডাঙৰ অংশটো সহদেৱে খাইছিল। আন এটা বিশ্বাস অনুসৰি, পিতৃৰ ইচ্ছা অনুসৰণ কৰি কেৱল সহদেৱে তেওঁৰ মগজুৰ তিনিটা অংশ খাইছিল। প্ৰথম টুকুৰাটো খোৱাৰ লগে লগে সহদেৱৰ ইতিহাসৰ জ্ঞান হল, দ্বিতীয় টুকুৰাটোত বৰ্তমান আৰু তৃতীয় টুকুৰাটোত ভৱিষ্যতৰ। এইকাৰণেই সহদেৱ পাঁচজন ভাতৃৰ ভিতৰত আটাইতকৈ জ্ঞানী আছিল আৰু এইটোৱে তেওঁক ভৱিষ্যতে ঘটিব লগা ঘটনাবোৰ চাবলৈ শক্তি প্ৰদান কৰিছিল।
শাস্ত্ৰ অনুসৰি, শ্ৰী কৃষ্ণৰ বাহিৰে তেওঁ একমাত্ৰ ব্যক্তি আছিল যি ভৱিষ্যতে হবলগীয়া মহাভাৰতৰ যুদ্ধৰ বিষয়ে সকলো জানিছিল। শ্ৰী কৃষ্ণই ভয় কৰিছিল যে কৰবাত সহদেৱে এই সকলোবোৰ কথা যেন আনক নকয়, সেয়েহে শ্ৰীকৃষ্ণই সহদেৱক অভিশাপ দিছিল যে যদি তেওঁ এনে কৰে, তেন্তে তেওঁৰ মৃত্যু ঘটিব।
